La Voz de Galicia
Hablando de riqueza, pobreza, exclusión y con quienes no quieren quedarse al borde del camino
Seleccionar página

¿Un paso del Partido Popular hacia la Renta Básica Universal?

El nuevo presidente del Partido Popular acaba de presentar su Plan de medidas urgentes y extraordinarias en defensa de las familias y la economía de España. Además de su tono educado, y en estos tiempos de fomento interesado del discurso del odio ya es mucho, lo que más ha trascendido son sus propuestas de reducción de impuestos. No me voy a referir a ellas porque poco creíbles y fiables son mientras no se diga claramente qué gastos se recortarían y sobre todo que estos recortes no afectan a  las personas en pobreza, dependientes, con discapacidad, migrantes, pensionistas, acceso a vivienda, etcétera. 

Si me interesó leer en algún medio referencias someras del tipo: «una caricia socialmente apreciable: subvencionar con un “pago anticipado”, una suerte de cheque, de 200 a 300 euros mensuales, a las rentas más modestas, inferiores a los 14.000 euros anuales«.

Gran parte de Seguir leyendo

Se sumisa. ¿Haz caso a tu asistenta social?

Lo más gratificante como trabajador o voluntario ha sido y es la participación social. Aprender, escuchar y tratar de ser altavoz (no portavoz) de las demandas de las personas en pobreza o exclusión, estando o no de acuerdo con ellas (idealizaciones ninguna y discursos buenistas menos),

En todo tipo de seminarios y encuentros personas expertas en lo que les ocurre bautizan con sus propias palabras las carencias del sistema público de lucha contra la pobreza. En el último realizado en Galicia el lema fue «Los derechos sociales no son una lotería» y se habló de brecha digital, exclusión bancaria o financiera y sobre todo de la necesidad urgente de una vivienda digna, adecuada y accesible, una política casi residual en muchos gobiernos autónomos y ayuntamientos a pesar de que bajo esta situación las personas en pobreza «no vivimos, sobrevivimos”.

No hay seminario en el que no Seguir leyendo

Trabajadoras sociales del Tercer Sector: ¡Uniros!

Tengo la inmensa suerte de estar rodeado de trabajadoras sociales (algún trabajador hay, pero escasean), la mayoría ejerciendo pero también en formación. No hay semana en que no tenga ejemplos de compromiso y coherencia, de no claudicar ante una burocracia asfixiante y aporofóbica. De comprobar lo que implica ejercer una profesión que, o es vocacional, o es dañina.

La mayoría ejercen en organizaciones de acción social. Muchas contentas porque acompañan a personas desde una visión integral y no asistencialista de la inclusión social, ejerciendo de nexo de unión entre profesionales de todo tipo de administraciones (y departamentos dentro de cada una de ellas) dispersas, inconexas e instaladas en la hiperburocratización.

Sin embargo, a pesar de estar en la trinchera garantizando derechos y servicios sociales públicos y de su coherencia con los principios de su profesión, la sensación que perciben muchas de ellas es la de ser Seguir leyendo

Axudadoras e xusticieiras: Adictas á pobreza?

As augas da loita contra a pobreza están sanamente revoltas. Fronte ao tradicional enfoque asistencialista e culpabilizador, nos últimos anos, administracións, organizacións e profesionais están a demostrar que desde un enfoque de defensa de dereitos é perfectamente posible que as persoas saian da pobreza. Relean se non estes dous artigos:  12 principios para loitar contra a exclusión social severa e Housing First: así se asegura o dereito á vivenda das persoas sen fogar.

Era de agardar unha certa resistencia ao cambio ou á reatribución de recursos, pero o que sorprende e preocupa a entidades e profesionais é unha actitude de rexeitamento ata con agresividade a superar aporofóbicas medidas paliativas ou de esmola. En persoas de todo tipo de formación, clase social ou ideoloxía política. Responsables políticas, profesionais de servizos sociais ou en organizacións de acción social. Coas persoas sen fogar ou ante medidas como as tarxetas moedeiro para a Seguir leyendo

Ingreso Mínimo Vital: Sen escusas para non reducir drasticamente a pobreza en Galicia

Antes da pandemia, a loita contra a pobreza, a exclusión social e a desigualdade semellaba estar moi lonxe de ser unha prioridade política e económica. No 2019, 11.875.000 persoas, o 25,3 % da poboación seguía en Risco de Pobreza ou Exclusión Social (AROPE). No 2008 o estaba o 23,8%. A pobreza infantil persistía nun 27,4%, aumentando a cifra do 2019, sobre todo a das nenas e mozas. Ter hoxe un fillo ou filla en España e en Galicia é un factor de empobrecemento.

O 9,2% da poboación, 4,29 millóns de persoas, vivía na pobreza severa (percibindo menos de 492€ ao mes un fogar dunha persoa ou 1034€ nun de dous adultos e dous menores, por exemplo). 880.000 persoas máis que no 2008.

O 24,3% da poboación galega atopábase no 2019 en risco de pobreza ou exclusión social. Unha taxa que a pesares do aumento sobre o 2018, foi Seguir leyendo

Tres claves para que el Ingreso Mínimo Vital reduzca la pobreza

Se acaba de aprobar el Ingreso Mínimo Vital (en adelante IMV), un instrumento reclamado desde hace años por las organizaciones de lucha contra la pobreza y semejante al que ya existe en la mayoría de países europeos. La emergencia de la crisis social causada por la pandemia del COVID19 ha obligado a ponerla en marcha en pocos meses con una escasa y confusa información, lo que está causando muchas dudas sobre su alcance, presupuesto (cada nueva semana son 500 millones de euros menos que la anterior) y características finales.

Pocas veces hay que aplicarse lo de «mientras no salga en el BOE es propaganda» que nos enseña Eva Belmonte, la creadora del BOE nuestro de cada día y uno de mis referentes en estos meses de confinamiento e inseguridad jurídica (el otro es Santiago Míguez, de Algalia), pero como tengo la suerte de participar en la exitosa … Seguir leyendo