por amarxedotempo | Jun 14, 2014 | Marxe
O sábado estiven con outros amigos en Xanceda, na casa de Felipe Fernández Armesto, onde despois de xantar, comodamente instalados no salón, fixemos unha longa tertulia que durou case ata o solpor. Os temas, como sucede sempre neste tipo de reunións informais, foron moitos, entroncados uns noutros de maneira espontánea, deixándonos arrastrar pola enxurrada fluvial da conversa, que ao final chegou a ser como un río cheo de derivacións e meandros. Unha delicia. A experiencia vital do anfitrión dá para moitas horas de lecer.
Desde rapaz tiven a sorte de vivir rodeado de homes e mulleres que sabían contar historias, e resultou tan atractiva para min esta condición, que os meus mellores amigos foron sempre xente de máis idade, que é a que conta mellor. De aí que me encante facer tertulia con persoas que teñan vivido moito e que saiban narrar con arte o que viviron. Un pracer semellante … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 13, 2014 | Marxe
Este ano temos seis mazás. Quero dicir que son as que ten a mazaira, nin unha máis nin unha menos. Empezan a ser xa grandiñas, dunha color encarnada viva, moi ben feitas. Cando estou na casa, vounas ver e comprobo que medran case dun día para outro, sobre todo agora que o sol empeza a pegar con algo de forza, aínda que non demasiada. Onte estiven quitándolles os fíos das arañas, unha operación que resulta inútil, pois volven tecelos en pouco tempo. Acordeime dun cura de Ourense que pasou a véspera da visita do bispo limpando o sagrario e ao día seguinte, cando o prelado meteu a man, alí estaba. Co xenio, o cura botou un pecado. Isto de ser amigo das mazás non é igual que ser amigo dun porco, por exemplo.
Digo isto porque sempre me pareceu horrible que as señoras da aldea que lle dan de comer … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 12, 2014 | Marxe
Os alemáns tiñan previsto que hoxe, segundo os psicólogos, empezarían os primeiros cansazos e incluso, para algúns, a tentación de abandonar. Por iso decidiron dedicar o segundo día de estancia en Bordeos, é dicir, o domingo, a visitar Château Smith Haut Lafitte, con degustación de viños na propiedade, trasladarnos logo a Malagar, que foi a residencia dun dos tres grandes escritores da rexión, François Mauriac (todos empezan por “M”, pois os outros dous son Montesquieu e Montaigne) e sermos recibidos finalmente polo Consello Rexional da Aquitania, algo así como a Xunta de Galicia, pero con bastante menos poder.
Digan o que digan os psicólogos, a xente está contenta, agora que xa se fixeron amizades e que se coñece case todo o mundo, aínda que eu descubro cada día algunha cara nova. Tamén funcionan as tertulias: estiven o sábado pola noite, no hotel, nunha multicolor, cunha rusa, un bosnio, unha danesa, … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 11, 2014 | Marxe
No verán de 1984, nunha fermosa casa próxima á localidade sueca de Lund, durante a cea que alí se celebraba, tiven a ocasión de observar con calma un escritor daquel país, profesor de literatura na universidade, que naqueles días era o centro da mofa xeral. Despois de labrarse ao longo de moitos anos a imaxe ideal dun home honesto e traballador, solicitou na cátedra un permiso por enfermidade, foi a Londres de compras coa súa muller e tivo a desgraza de partir unha perna nuns grandes almacéns.
Desde o primeiro momento, sentín simpatía polo personaxe. Pasou a noite falando das fresas que cultivaba no xardín e do sabor que conseguía cun prato de cogomelos que preparaba con leite. Escoiteille dicir tamén que o peor de romper a perna era ter que renunciar a andar en bicicleta e verse obrigado a ler máis do que quería.
Unha desgraza parecida acaba de … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 10, 2014 | Marxe
Polos diarios acabo de coñecer a morte de Enrique Aller, do que non sabía máis, desde hai xa tempo, que andaba por América, entregado a labores de cooperación humanitaria. Matouse nun accidente en Ayacucho, Perú, cidade que vai unida nas páxinas dos libros de historia á derrota do exército colonial español. O primeiro que me veu á cabeza, ao ler a novidade, foi o inmenso sorriso do vello amigo. Coñecino alá polos meus anos de estudante en Santiago, no piso da que era entón a súa moza. Daquela andabamos metidos no soño de cambiar o mundo, el cun entusiasmo contaxioso e desbordado; eu con entusiasmo parecido, pero con menos fe ca el.
Estouno vendo, co seu corpachón alto e atlético, cos seus pantalóns de pana, o seu bigote loiro, o rostro alegre, de mirada clara, e a ironía amable con que se distanciaba do ardor belixerante das nosas discusións. Aínda … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 9, 2014 | Marxe
Cando cheguei, unha señora que dicía a palabra carajo cada dous por tres, anunciounos que se tivese unha metralleta, levaba a vinte por diante. Non era a única que se mostraba disposta a liquidar a alguén. Un señor que facía esforzos por manterse dentro dos límites da serenidade e a civilización democráticas pediu solemnemente o libro de reclamacións, pero o nerviosismo concentróuselle todo na punta do bolígrafo e non acertou a escribir máis alá de dúas ou tres frases garabateadas dun xeito case ilexible. Outra señora, máis vella que a anterior, citou o nome de Franco varias veces.
Era na Estación Norte, en Madrid, hai un par de días. Os viaxeiros de Galicia que tiñamos que coller o expreso pola noite atopámonos de repente coa noticia de que os trens non saían porque ás doce se iniciaba unha folga de vinte e catro horas. Naturalmente a indignación provocou as escenas … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 8, 2014 | Marxe
Hai uns días, neste mesmo periódico apareceu a noticia de que a un señor de Sevilla o condenou a Audiencia daquela cidade a pagar unha multa de cen mil pesetas e a retirada do permiso de circulación durante seis meses por conducir baixo os efectos do alcohol, con resultado de accidente e dano causado a terceiros. Tratábase dunha apelación, pois nun xuízo anterior a sentenza xa lle fora desfavorable. O condenado tiña aducido que non había proba material que refrendase a acusación, pois a Policía non chegou a facerlle as probas correspondentes, tal como marca a lei.
Efectivamente, no xuízo ninguén negou que as cousas foran así. Non obstante, os axentes de tráfico que acudiron como testemuñas á vista oral declararon que o condutor estaba completamente borracho. Como proba, aportaron unha serie de datos. En primeiro lugar, que aquel se puxo de xeonllos e que chorou, ademais doutras actuacións irregulares … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 7, 2014 | Marxe
Pasei a mañá do día das eleccións en Ourense, non así a tarde, porque tiña que votar na aldea onde vivo. Cando saín da casa para mercar os periódicos, atopei unha monxiña sentada ao volante dunha furgoneta azul, na que estaba cargando vellos e vellas cos sobres electorais nas mans, supoño que para transportalos ata os respectivos colexios. Quedei coas ganas de saber se a acción que prensenciaba era un acto de caridade ou unha actuación política. En todo caso, cheguei á conclusión de que a participación ía ser alta.
Na rúa do Paseo, mentres tomaba un refresco cuns amigos nunha terraza ao aire libre, vin pasar varios candidatos repartindo apretóns de mans, apertas e sorrisos. Un xesto cordial ou un simple saúdo cortés poden inclinar o voto das persoas que son máis sensibles á humanidade dos políticos, nunca máis próximos aos electores que nestes días. Supuxen que as cousas … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 6, 2014 | Marxe
O domingo pola noite, despois de perder o tren, cheguei a Lisboa pasada a unha da madrugada e non entrei no hotel ata case as dúas. Tiven ademais a mala sorte de dar cun taxista enlouquecido, que atravesou a cidade a máis de cento dez por hora, producíndome a sensación de que podiamos esnafrarnos en calquera momento. Logo, cando me atopaba durmindo, espertoume un ruído violento que viña do cuarto veciño, como se alguén andase correndo en bicicleta por riba dos mobles. A cousa aínda durou bastante. Onte pola mañá, cando baixaba a almorzar, vin a unha rapaza que saía dese cuarto. Debía ser a ciclista.
No comedor, púxenme eu só nunha esquina, ao fondo, para ter unha primeira panorámica dos colegas cos que vou convivir durante seis semanas. Hai de todo, pero abunda a xente nova. Notei abundancia de zapatos desastrosos, algúns como se estivesen comidos por un can, … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Jun 5, 2014 | Marxe
Na miña vila houbo un alcalde anano, do que xa falei aquí nalgunha ocasión. Chamábase Honorio e comía un tubo de aspirinas diario, segundo se dicía. Recórdoo sempre no mesmo sitio, parado na porta da tenda de ultramarinos de Lepina, debaixo das follas de bacallao que colgaban no teito. O lugar, tan doméstico, contrastaba coa seriedade distante do personaxe, vestido de negro e cuberto cun enorme sombreiro. Cando eu o coñecín, xa non ostentaba o cargo, que conquistara por elección popular nos últimos anos da República.
Os nenos tomabámolo de broma, cousa que non era difícil. Abondaba con pasar por diante del e dicirlle bos días ou boas tardes para que perdese aquela condición de estatua pedestre que mantiña á porta da tenda e que nos largase un par de patadas. O desafío consistía en poñerse a tiro, moi preto do perigo, e esquivalo dun salto.
Tiña un xenio tremendo. … Seguir leyendo
