por amarxedotempo | Sep 23, 2016 | Marxe
Na pequena localidade alemá de Dagenberg, na costa do Mar do Norte, hai unha estación metereolóxica similar a moitas outras que cobren a totalidade xeográfica daquel país. O seu director, un mestre local xubilado, gozaba dun recoñecido prestixio profesional e dunha fama non menor polo feito de que os seus partes eran dos máis escrupulosos de todos cantos se recibían na estación central e porque na localidade que tiña encomendada chovía máis que en ningún outro punto de Alemaña. Iso ata hai uns días.
Agora acaba de descubrirse que o señor Esterholz era un tramposo contumaz e que os partes que enviaba estaban manipulados. Desde hai máis de vinte anos, este home de aparencia plácida, mirada pícara e rostro vivo e xuvenil engadía uns vasos de auga no pluviómetro para manter a ficción de que Dagenberg era o lugar de Alemaña onde máis chovía.
Por esta razón acaba de ser … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 23, 2016 | Marxe
Onte falei aquí dun erro que apareceu neste mesmo periódico, onde nun artigo sobre a enfermidade de “alzheimer” se advertía sobre a necesidade de acudir ao médico cando se notasen os primeiros “despiestes”. Non é raro que ocorran estas cousas e hai exemplos, algúns moi famosos, de auténticos despistes cometidos por linotipistas ou correctores nas páxinas dos xornais. Sucede tamén cos libros. A este respecto cítase sempre un título que pareceu cun colofón que dicía: “Este libro es el primero en la historia de la imprenta que sale a la calle sin ninguna erata”.
Moitas veces, tales equivocacións nunca existiron, pero circulan por aí como se fosen certas, o mesmo que ocorre coas portadas máis célebres da revista La Codorniz, que nunca se publicaron, a pesar de que hai xente que xura que as viu. En Ourense, unha vez contáronme que apareceran dúas fotos cos pés cambiados: nunha … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 22, 2016 | Marxe
Hai uns días, nun coloquio literario, despois de estar falando durante dúas horas, alguén pensou que eu era outro escritor. Pacientemente aturei una bronca que non ía dirixida a min, pero que me divertía, ata que por fin, para aclarar a situación cunha anécdota, citei o nome de Carson McCullers, o cal aumentou aínda máis a confusión, entre outras cousas porque ningún dos meus interlocutores coñecía o nome da escritora americana. Entón, co fin de informalos do xeito máis claro posible, preguntei se algún dos presentes lera as memorias de John Huston, nas que contaba una fermosa historia da novelista. Ninguén as lera, pero tampouco ninguén coñecía a Huston.
Aproveitei entón para falar de cine, de películas como A raíña de África e incluso dunha historia durante a rodaxe desta última. Cando un leopardo ferido atacou a un grupo de cazadores e marchou cun neno na boca. Metido na faena, … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 21, 2016 | Marxe
Acabo de ler nun periódico que o famoso Henry Lee Lucas, condenado a morte hai xa varios anos, aínda vive. A verdade é que eu o daba por morto e sepultado. Como se recordará, este famoso personaxe estivo acusado de máis de mil asasinatos, incluído o da súa propia nai. O que sucede é que un día se demostrou que aquela inmensa carnicería, a máis grande de toda a historia do crime individual, non fora máis que un invento feito por el mesmo para saír na televisión e converterse nunha celebridade.
A patraña empezou cando a policía o acusou de ser o autor de varias mortes ata entón sen resolver e isto espertou a atención dos periódicos e demais medios, que acudían ao cárcere para entrevistar ao monstro. A este pareceulle tan bonito todo aquilo que decidiu seguir adiante. Naturalmente, para conseguilo, tivo que estudar.
Tratábase de facer verosímiles as … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 20, 2016 | Marxe
Moitas persoas aínda se acordarán daquel toliño que no mes de setembro do ano 1968, durante a presentación do ballet ruso de Moiseiev na ópera de Nova York, lanzou unha bomba contra o patio de butacas. Chamábase Víctor Vancier. Por aquel e outros actos semellantes, pasou varios anos no cárcere, que non serviron para educarlle o temperamento explosivo que o levaba a arranxar o mundo a petardazo limpo, pero que lle valeron en cambio para aprender que debía cambiar de vida e de nome. Agora chamábase Ben Pesach.
Convencido de que as bombas resolven pouco e que ademais se pode acabar preso por culpa delas, o personaxe montou unha emisora de televisión en Nova York. Varias veces á semana dedícase a dicir que os negros lle dan noxo e que os israelís debían matar o primeiro ministro Isaac Rabin, por repulsivo e baboso.
Cando lle preguntaron se non tiña medo … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 19, 2016 | Marxe
Hai xa bastantes anos, unha noite vin aquí, en Times Square, unha escena que, durante uns segundos, me tivo na dúbida de non saber se estaba contemplando a realidade ou asistía a algún tipo de ficción cinematográfica. Un grupo numeroso de policías, non menos de doce, chegaron correndo desde todas as esquinas da praza, pistola en man, e lanzáronse contra un rapaz, tamén armado, ao que derrubaron violentamente e mantiveron coa cabeza contra o asfalto, ata que chegou un furgón e o meteron dentro.
Non se trataba dunha película, senón dunha detención. Como di un amigo meu americano, en Times Square calquera cousa é posible. O que eu non podía imaxinar era o que me sucedeu onte pola noite, cando camiñaba por alí cuns amigos para buscar un sitio onde cear. De pronto, un señor parou diante de min e díxome: “¡E que fai vostede aquí, en vez de estar … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 18, 2016 | Marxe
Un dos rapaces máis listos que había na miña vila, segundo contan aínda hoxe as persoas maiores, era un tal Pereda, a que eu non coñecín, pero do cal oín falar moitas veces. Membro dunha familia con moitas bocas e poucos recursos, desde neno amañouse para gañar a vida a base de intelixencia e enxeño. Facía de todo, o mesmo que fose repartir periódicos sen moverse do sitio, valéndose dunha cuadrilla de amigos da súa idade, que montar consulta de bruxo nas feiras, especializado unicamente en asuntos de amor.
Algunha vez pensou en estender o negocio á cura de animais, pero a morte dunha vaca avisouno a tempo de que se trataba dun asunto complicado e perigoso, sobre todo cando o propietario se decatou de que o remedio que lle recomendara, metido nun saquiño perfectamente cosido, non era máis que po de tella picada. Entón meteuse a escribir cartas por … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 17, 2016 | Marxe
Onte pola noite asistín a unha discusión delirante, pero admirable polo enxeño que durante máis dunha hora despregaron os dous interlocutores, ambos ben estimulados pola colaboración beneficiosa dunhas doses de licor xenerosamente inxeridas. O debate, quizais soamente un xogo, versaba sobre san Buenaventura e o número de alas que polo visto tiña. A discrepancia reducíase fundamentalmente a un asunto de cantidade. Non cheguei a comprender a importancia de que aquelas fosen sete e non oito.
Convertido en espectador mudo, non me atrevín tampouco a intervir, consciente das dificultades de encaixar a miña opinión naquela metáfora enlouquecida de disparates. O que eu quería saber era por que causa o santo obxecto do litixio, que non tiña a condición de anxo, posuía en cambio alas.
Na arquitectura impecable da disputa, a miña pregunta podería soar como unha provocación. San Buenaventura tiña alas da mesma maneira que Dalí se vestiu un día de … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 16, 2016 | Marxe
Por fin levantou a néboa e a xente parece que recuperou a alegría, pois onte, nas ponencias dos escritores, aquí na Casona de Verines, abundaron as intervencións pesimistas. Case todos os participantes falaron, en ton de queixa, de que se le pouco, de que os suplementos culturais dos periódicos non fomentan a lectura e doutros derrotismos semellantes. Eu dixen que non estaba de acordo e que non entendía por que os escritores nos empeñamos en que a literatura lle teña que gustar a todo o mundo.
Onte pola mañá, ignoro se pola influencia beneficiosa do sol e a claridade azul do día, houbo humor e unha dose razoable de optimismo. A min gústame máis así, pois estou convencido de que os escritores somos máis divertidos e máis eficaces cando perdemos solemnidade e nos tomamos un pouco de broma a nós mesmos. O resumo da nova actitude veu na frase dun … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Sep 15, 2016 | Marxe
Un amigo meu que vén agora de percorrer varios países da América do Sur dicíame hai uns días que alí están pendentes aínda arredor de dezasete revolucións, doce delas radicais. En Colombia viu pagar barcos mercantes de moitas toneladas cun simple cheque e observou como a poucos metros do lugar había nenos de seis anos sepultados no buraco sen fondo da droga. No Perú atopou na rúa prostitutas de doce anos. En todas partes encontrou, como di o poeta, a miseria cantando polas esquinas.
Ignoro cales son esas dezasete revolucións das que fala o meu amigo, pero a unha delas, a de Abimael Guzmán, o chamado Presidente Gonzalo do Perú, acaban de cortarlle unha das sete cabezas. É unha revolución radical, polo menos no que respecta aos principios en que se inspira, que son o marxismo-leninismo e o maoísmo, tres mastodontes ideolóxicos do noso século.
Tamén é unha revolución radical … Seguir leyendo
