por amarxedotempo | Ago 31, 2015 | Marxe
A tradutora que estes días está poñendo os nosos textos en alemán empezou xa cos primeiros problemas: pequenas migallas nas que un non repara cando escribe, pero que hai que resolver para que o resultado poida ser completamente comprendido. Onte pasamos practicamente o día enteiro discutindo solucións. ¿Como se pode dicir, por exemplo, “sacaúntos” nun idioma que non ten unha palabra equivalente e nunha cultura na que non existe esa figura mítica, antes tan familiar para os nosos nenos?
Parece que a cousa quedará como Kinder Schreck, que en realidade, ao pé da letra, quere dicir “asusta nenos”, máis mitolóxico e polo tanto máis próximo ao orixinal en galego, pero o conto no que se emprega transcorre nun lugar onde hai negros e estes, loxicamente, non asustan aos rapaces.
Máis complicado aínda é o que sucede con “chichimeco”, que se podería traducir como mesquiño, pero que non recollería nin … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Ago 30, 2015 | Marxe
Onte pola mañá fumos cuns amigos desde Baiona a Liméns, en barco, para pasar alí o día. Saímos con néboa, co mar convertido nun prato, sen vento. No camiño, á altura das Cíes avistamos uns arroaces que se dirixían cara ao interior da ría. Debían de ser asustadizos ou ter malas experiencias anteriores coa xente porque nos paramos para velos de preto e ocultáronse. Cando os volvimos ver, xa ían lonxe. Eu acordeime dunha banda deles que atopamos hai catro anos nas inmediacións de Nerga e que estiveron dando voltas arredor de nós, pegando pinchos no aire, quizais porque querían xogar. Como non os entendiamos, acabaron marchando.
Chegamos a Nerga algo tarde, coa comida agardando desde había un anaco: peixes feitos á grella, ao aire libre, na casa doutros amigos. Nada máis sentarnos á mesa, saíu un sol espléndido e houbo que improvisar antucas e colocar unhas farrapeiras a xeito … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Ago 29, 2015 | Marxe
Eses comediantes aos que aludín onte aquí, que actuaban nas prazas das vilas durante o verán, adoitaban traer animais, como dixen. Eu recordo osos, cabras, cans, coellos e uns porcos espiños da India que, se digo a verdade, a min parecéronme cochos ananos do país. Cada bicho tiña as súas grazas, pero ignoro por que razón os cans sempre facían o pallaso: vestíamos de soldados, de xente con lentes e incluso de curas. Tampouco alcanzo a comprender por que as cabras as dedicaban invariablemente a oficio de equilibristas.
Polo que respecta aos osos, en xeral eran bailaríns. Acórdome dun, creo que se chamaba Indalecio, que bailaba o agarrado cunha moza da compañía, ata que a forza de engurrar nela, acababa por tirala ao chan. Entón producíase o delirio entre os espectadores masculinos, que daban alaridos e berraban unhas barbaridades imposibles.
Teño a imaxe clara de que, polo común, estes animais … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Ago 28, 2015 | Marxe
Eses africanos famentos que atravesan o Estreito con perigo para vir recoller as farangullas que nos sobran aos demais, tráenme á memoria un episodio sucedido hai anos nas terras da Limia, concretamente na parroquia de Sabucedo, onde un tío meu exercía de médico rural. Unha mañá terrible de frío, auga e vento, ao meu tío entroulle polo patio adiante unha grea fantasmal de homes mollados e aterecidos, con barba de días, moitos deles enfermos e con febre, e todos cheos de fame e miseria.
Eran portugueses que ían camiño de Francia. Un negreiro tiña comerciado con eles. Despois de cobrarlles un anticipo, tróuxoos dando tombos e voltas polos montes, camiñando en forma de ese ou zigzag, para que pensasen que a ruta era longa, pero sen avantar máis de doce quilómetros en varios días. Finalmente, situounos fronte ao canal de desaugue da Lagoa de Antela e díxolles que Francia estaba … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Ago 27, 2015 | Marxe
Hai máis de cento vinte anos, alá por 1875, o célebre marqués de Orovio, que daquela era ministro de Instrución Pública, firmou un decreto suprimindo a liberdade de cátedra. A causa, en principio, foron as explicacións de dous profesores de ensino medio de Galicia, catedráticos de ciencias, que lles explicaban aos rapaces a teoría da orixe das especies, segundo fora establecida uns anos antes por Darwin. Sometidos a expediente por impartir doutrinas que non estaban de acordo coas verdades proclamadas pola Igrexa Católica, os citados profesores recibiron a solidariedade de varios colegas seus da universidade de Santiago e do resto de España.
Este episodio cóñecese na Historia de España como a “cuestión universitaria”, que supuxo unha conmoción na vida intelectual da época, pois como consecuencia daqueles feitos abandonaron a universidade, en sinal de protesta, figuras como Castelar ou Salmerón. Outros, como Francisco Giner de los Ríos, foron expedientados e encarecerados. … Seguir leyendo
