La foto sencilla casi siempre es la mejor, pero al fotógrafo le proporciona menos placer y le hace sentirse menos especial. Nos gusta más enredarnos con el gran angular, el objetivo más grandilocuente, y lograr esa atractiva tensión óptica. Todos deberíamos pasar una temporada usando sólo un 50mm o llevar un severo caddy que, a nuestro lado, nos seleccionara las ópticas adecuadas como quien selecciona un hierro 7. La foto de Capotillo es bien sencilla. Un arquitecto juega con las piezas de un juego de construcción. Tranquilo y relajado, ignorando la cámara. Parece un frío jugador de ajedrez a punto de dar mate.
Por cierto, a algunos arquitectos también les gustan los fuegos artificiales. Luego no hay quien habite sus caprichos.
certo que é unha foto sinxela, e bonita. pero tamén aquí se utiliza o gran angular. prosiblemente se capotillo utilizase un 50 (ou un pouquiño máis), a foto gañaría, sobre todo porque ese fondo que non conta nada perdería protagonismo, e a proporción entre mans e cara, sería máis «armoniosa». eu son máis partidario de alonxarse máis e tirar un pouquiño do zum. con todo, a foto gústame e isto non é unha critica senón unha opinión persoal.
por certo, noraboa polo teu blog, miroo habitualmente e gustame.
unha aperta victor, agardo que todo vaia ben. se che cadra pasar por barrantes convidote a un viño.