A un individuo fraco, con cara de morte, atribuíanlle na miña época de estudante en Santiago unha estafa singular: estivera a punto de venderlle a praza da Quintana a un par de turistas americanos infelices. Probablemente era só unha lenda. É certo, en cambio, que a un compatriota daqueles presuntos estafados colocáronlle o outro día en París, segundo acabo de ler, un cadro do Louvre. E polo que respecta a Madrid, escoitei dicir na radio hai apenas unha semana que volve haber grandes timadores, daqueles de antes.
Aínda que pareza broma, non o é: en 1925 fíxose célebre en todo o mundo Victor Lustig, un tipo de orixe checa que conseguiu venderlle a Torre Eiffel a un tal Monsieur Poisson, que pretendía dedicala a chatarra. O mellor da operación foi que, por riba do timo, o timado pagoulle unha comisión ao delincuente polo favor.
Tamén foi famoso un escocés chamado Arthur Ferguson, que vendeu o palacio de Buckingham, a columna de Trafalgar e a Torre do Big Ben por nove mil libras. Naturalmente, os compradores eran americanos, razón que o levou a trasladarse aos Estados Unidos, onde lle alugou a Casa Branca a un gandeiro texano. Non está mal que volvan estes golfos. A delincuencia que mestura a poesía coa intelixencia é preferible á que utiliza a navalla. Ogallá sexa o anuncio de que se aveciñan grandes cambios culturais.
Esta columna publicouse orixinalmente o 16 de decembro de 1996.