por amarxedotempo | Oct 25, 2013 | Marxe
Non é frecuente que a un lle dediquen un libro. Non me refiro ás dedicatorias autógrafas que os autores escriben nas páxinas iniciais das súas obras cando lle son solicitadas por algún lector. Falo das dedicatorias impresas, esas que forman parte do libro e que comprometen toda a edición. A pesar de que teño bastantes amigos escritores, só dispoño de dúas destas últimas. Confeso que me fixeron moita ilusión e que as agradecín fondamente. Sempre resulta agradable recibir mostras de afecto. Das outras, aínda que conto con centos delas, algunhas realmente notables, non é o mesmo. A miúdo non se pode distinguir a cortesía da amizade.
Un amigo meu que acaba de publicar un libriño moi divertido que se titula O gato sorprendeume coa dedicatoria que puxo á fronte da edición. Di así: “Este libro sobre o gato está dedicado ao gato Samuel”. Deume tanta alegría como se o gato … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 24, 2013 | Marxe
Cando estiven en Moscova no ano 1982, leváronme a visitar a tumba de Lenin, onde puiden ver a urna de cristal que contiña o corpo embalsamado do famoso personaxe. Sorprendeume o pequeno que era: un metro sesenta, segundo lería despois nunha prestixiosa biografía. Tamén me chamou a atención a placidez do rostro, en desacordo coa idea que eu tiña da dureza daquel home. O que máis me asombrou, non obstante, foi a devoción de miles de rusos que acudían a adoralo.
A cola, que eu vía todas as mañás cando saía do hotel, estendíase ao longo de varios quilómetros, día a día durante todo o ano, década tras década ata hai unhas semanas. A xente cumpría co rito e mesmo aturaba os privilexios dos recén casados que tiñan dereito a pasar primiero para deixar o ramo de flores da voda aos pés do morto.
O templo, como se sabe, acaba … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 23, 2013 | Marxe
Aínda recordo de maneira moi viva a inquietude que se adonou da cidade de Ourense, alá polo outono do ano 1962, cando a don Vicente Risco se lle ocurreu escribir un artigo comentando unha noticia chegada da India, onde uns astrólogos acababan de predicir a fin do mundo para un venres ou un sábado de outubro. De súpeto, houbo xente que empezou a chamar á redacción do periódico e á radio preguntando polas posibilidades de que o cataclismo se producise e o mundo desaparecese para sempre.
Acordeime daquel episodio onte pola tarde, concretamente cando o reloxo marcaba as cinco e media. Trinta minutos antes, como se sabe, tiña que ser a fin do mundo, tal como estaba previsto desde o século XVII por un bispo irlandés. Nesta ocasión, unha vez máis, a profecía non se cumpriu, afortunadamente.
A hora e a data foron calculadas polo prelado tendo en conta complicados … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 22, 2013 | Marxe
Algunhas persoas aínda se acordarán dun anuncio que había alá polos anos cincuenta, moi presente nas paredes de edificios e soares, dedicado á promoción dun penso para porcos que levaba o nome comercial de “Polvos Pinós”. Mesmo teño a idea de que se trataba dun cartel metálico coa imaxe impresa dun porco inmensamente gordo e feliz. A mensaxe que se pretendía transmitir con aquela publicidade, que entón chegou a ser moi popular, era que os citados pos criaban uns cochos magníficos.
Un día de feira, cando a vila se enchía de xente das aldeas que viña comprar ou vender, ía eu paseando cun compañeiro de escola que precisamente chamaba a atención polo gordísimo que estaba. Cando nos dispuñamos a atravesar unha rúa, un paisano quedou mirando para el e preguntoulle se comía “polvos Pinós”.
O meu amigo botouse a chorar e a min entráronme ganas de que alguén matase a … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 21, 2013 | Marxe
De Madrid seguín viaxe ata Frankfurt para asistir á Feira do Libro. Non cheguei a tempo de ver e escoitar a Leni Riefenstahl, que presentaba aquí a súa biografía. Sentino ben. Esta muller de 97 anos, que deixou o ballet pola fotografía, esperta en min sentimentos contraditorios. Estou seguro de que non foi a amante de Hitler, como se dixo e como ela negou sempre con auténtica furia, estou tamén convencido de que nunca pertenceu ao partido nazi, pero dubido que nalgún momento non sentise simpatías por aquilo. Esa parte alónxame dela como do lume. Pero as súas fotografías, a súa propia personalidade, incluso a súa beleza deslumbrante, da que aínda lle quedan restos vivos, non me deixan indiferente.
Todos temos contradicións, incluso aqueles que aman a coherencia. Cando viña no avión para aquí, coincidín con Fernando Sánchez Dragó. Hai moitos anos, recordo que el era moi de esquerdas e … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 20, 2013 | Marxe
Teño un amigo árabe co cal comparto algunhas cousas, entre elas a paixón que os dous sentimos polas historias intelixentes, as humorísticas ou as poéticas. Téñolle escoitado algunhas excelentes. O outro día, nunha cea cun grupo de amigos, contou bastantes, todas dignas de seren recordadas aquí, pero non todas tan santas como para seren reproducidas nunha columna como esta. Gustarí ame contar as aventuras amorosas dun vello de noventa anos, encadeado sempre a rapazas novas, pero non o vou facer. Se alguén se sente picado na curiosidade, abonda con que poña a traballar un pouco a imaxinación, que lle bote unhas pingas de sabor picante, uns gramos de humor e algo tamén de asombro e admiración, e logo seguro que acertará.
Non obstante, a historia que máis me conmoveu foi unha que tivo como protagonista ao meu amigo. Cómpre dicir que se trata dun home educado e decente. O caso … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 19, 2013 | Marxe
O libro máis famoso do século XX, o Ulysses de James Joyce, ten unha historia accidentada, como saben moitos lectores. En primeiro lugar, o seu autor tivo que ver como unha atrás doutra, ata un número de nove, as mecanógrafas se negaban a copiar a novela porque a consideraban inmoral. Algunha delas mesmo foi á casa do escritor a tirarlle co manuscrito nos narices. En Inglaterra, por outra parte, non houbo ningún impresor que se atrevese a compoñelo por medo ás consecuencias legais, e a mesma Virginia Woolf, tan culta, opúxose á súa publicación, na editorial que compartía co seu home, Leonard, porque lle pareceu unha obra obscena.
Nos EEUU, as responsables dunha revista onde se tiña adiantado unha parte do libro, foron levadas diante dos tribunais de xustiza por indecentes. Aínda que o xuíz dixo no transcurso da vista, confundindo a súa competencia como xurista cos seus particulares gustos … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 18, 2013 | Marxe
Non sei en que libro lin unha vez que as mazás do Paraíso eran encarnadas e que sabían mellor as que se collían pola noite, cando había lúa chea. Nunha das súas Sátiras, Horacio búrlase dun gastrónomo que invitaba a xabarín cazado cun lixeiro vento do mediodía. Postos a citar rarezas gastronómicas, nalgún tratado antigo de cociña fálase das excelencias das salchichas planas, máis ricas, polo visto, que as redondas, e feitas con fígado picado, pementa e sal, todo introducido en tripa de porco.
No capítulo das extravagancias, son ben coñecidas as de Trimalción, que nunha ocasión sorprendeu os seus invitados cun espectáculo de circo, como aquela cea na que mandou servir un xabarín que, despois de que lle fixesen un corte no lombo, deixou escapar do seu interior unha bandada de paxariños que se foron voando.
En Galicia, a cociña sempre foi máis simple que todo isto, aínda … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 17, 2013 | Marxe
Con Lourdes Ortiz, que acaba de ser finalista no premio Planeta de novela, teño eu discutido moito, ao revés do que me sucede con Fernando Delgado, o gañador, co cal non me resulta difícil estar de acordo. Lourdes é unha muller tranquila e pacífica, cun sorriso franco e agradable, que nunca se altera, pero que defende as súas ideas e opinións cunha firmeza parecida a un penedo. Por outra parte, a ela non lle importa que os seus opoñentes se irriten ou exalten; segue tratándoos coa mesma cordialidade.
O que máis me gusta da fortaleza ideolóxica da miña amiga é que está en concordancia coa súa vida e coa súa maneira de ser. Falando con ela, un dáse de conta de que se toma as cousas en serio, o cal non é moi frecuente. Quero dicir que nisto das ideas, como en todo, hai moita golfería, sobre todo na xente … Seguir leyendo
por amarxedotempo | Oct 16, 2013 | Marxe
Onte, cando falei aquí das monxas, citei o caso dunha rabisaca, tan distinta das demais que coñecín, todas elas boa xente. Esta outra apareceu na miña vida de maneira casual, cando a miña nai decidiu declararlle a guerra ao exército español. Sucedeu isto no tempo en que me correspondía facer o servizo militar, con destino en África. Tiña eu planeada unha aventura que consistía en aproveitar aquela circunstancia para viaxar despois, unha vez cumpridas as miñas obrigacións, por Arxelia, Túnez e Exipto.
Non contaba eu coa firmeza da miña nai, capaz de mover montañas. Empeñouse en que non estaba en condicións de servir á patria, entre outras cousas porque pesaba só cincuenta e dous quilos. O caso é que me vin metido nun hospital militar, aqueixado de non sei que mal, e de alí marchei para a casa con todas as bendicións.
Con todas, a non ser as dunha monxa … Seguir leyendo
