La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

Hoxe escribo desde Asturias, onde vou participar, como cada ano por estas datas, no encontro de escritores de Verines. Agora mesmo estou no meu cuarto, sentado diante da fiestra, cos ollos entre a pantalla do ordenador e a praia da Franca, este pequeno recuncho do Cantábrico metido entre penedos do que resulta difícil esquecerse cando un está lonxe de aquí. É unha cala estreita e brava, con covas nas paredes dos montes cortados a pico, onde o mar ronca con furia. Con este ruído, de noite dórmese moi ben.

Fixemos a viaxe en coche. A pesar de que as estradas melloraron moito, Galicia e Asturias aínda seguen lonxe. Para entreter as horas que pasamos no camiño, os catro participantes galegos viñemos falando sen parar. Naturalmente que a literatura e as lecturas de cadaquén ocuparon unha boa parte da conversa, pero non só iso.

Marilar Aleixandre contou unha historia sobre unha señora que traballa nunha casa desde mociña e que se preocupa dos rapaces e das rapazas, agora todos xente casada, como se aínda fosen pequenos. Hai pouco, un destes, ao rematar as vacacións, volveu para a cidade onde reside, bastante lonxe, e esqueceu unha caixa de ovos que a señora lle tiña preparado. A pobre, preocupada, preguntou: “¿E non se lle poderían mandar por iso que chamades o fax?” Por suposto que non, pero Deus ben puido facer ese milagre.

Esta columna publicouse orixinalmente o 17 de setembro de 1997.