por amarxedotempo | May 26, 2017 | Marxe
Todo o mundo recordará aquel sistema de defensa americano que os periódicos deron en chamar coloquialmente A guerra das galaxias. Agora acaba de publicarse nos Estados Unidos un libro moi serio, escrito por unha señora intelixente e responsable, no que o tal sistema queda bastante mal parado. Polo visto, segundo a autora, que fixo unha investigación rigorosa, ninguén do entorno de Ronald Reagan, nin o Secretario de Estado nin o Secretario de Defensa, por citar só a dúas personalidades de relevo, creron nunca na fantasía de Hollywood, que o presidente non toleraba que lle fose discutida polos seus colaboradores.
Un dos valores do libro de Frances FitzGerald é que non se ensaña coas célebres estupideces de Reagan, que limita a algunhas referencias inevitables, ao revés do que teñen feito unha boa parte dos seus críticos, que ás veces o pintan como se fose un auténtico bobo, cousa que non é … Seguir leyendo
por amarxedotempo | May 25, 2017 | Marxe
Non é infrecuente, para unha persoa que viaxa moito, que lle sucedan cousas raras de cando en vez. Hai un ano contei aquí como nunha ocasión, ao perder un enlace de avión por culpa dunha folga de pilotos, os empregados da compañía aérea responsable do atraso pretendían facerme compartir cuarto de emerxencia nun hotel de Madrid cun señor portugués ao cal non coñecía de nada. Finalmente, a miña tozudez e a axuda dun homosexual que se confesou en voz alta, resolveron o problema.
Con todo, o que me sucedeu na noite do mércores en Rio de Janeiro supera, con moito, o episodio anterior. Os responsables da Bienal do Libro enviáronme os billetes á casa e todo transcorreu perfectamente na viaxe de ida. Pero na volta, ao ir recoller a tarxeta de embarque, pese a levar billete de primeira, obrigáronme a viaxar en clase económica, ou en caso contrario prolongar a … Seguir leyendo
por amarxedotempo | May 24, 2017 | Marxe
Anda don Manuel Azaña en campaña electoral, sacado do baúl da historia polo candidato conservador. O outro día, cando lle oín citar nun mitin o nome do ilustre político republicano, sentinme sinceramente conmovido. Acordeime da primeira vez que oín falar del no patio do colexio, cando un compañeiro meu, fillo dunha familia de dereitas, me cantou unha canción que dicía: “Azaña, prepara la maleta y vete a la gran puñeta, que aquí no pintas nada”. Supoño que era unha canción de guerra do chamado bando nacional.
A segunda vez que escoitei o apelido deste home foi tamén na escola, un día que nos contaron que dixera dúas frases tremendas. Nunha delas afirmaba que España deixara de ser católica e a outra era unha orde dada á garda civil para que na insurrección anarquista da aldea de Casas Viejas disparasen á barriga. Tardei anos en saber que, polo menos a segunda … Seguir leyendo
por amarxedotempo | May 23, 2017 | Marxe
Nestes momentos, á hora de escribir este artigo, estou sentado ao aire libre, á sombra dunha mazaira, no medio da Lagoa de Antela, na casa do meu amigo Quico. Vai bastante calor e non me estrañaría que a tarde rematase en tormenta. As nubes que se están formando alá pola Serra de San Mamede non parecen amigas. Esta granxa perdida aquí, no medio da chaira, onde antes só había auga, é un dos lugares que prefiro para pasar unhas horas de descanso. Non se escoita falar a ninguén, a non ser os animais. As miñas costas, os cabalos da casa semellan estar contentos. Acaban de recibir unha visita agradable.
Cústame manter a concentración no que teño que facer porque, a menos de cen metros, na charca dunha braña, vexo unha cegoña peteirando na auga. Trátase dun exemplar fermoso, branco con manchas negras, moi grande. De cando en vez descansa, estira … Seguir leyendo
por amarxedotempo | May 22, 2017 | Marxe
Estiven lendo nunha revista sueca a historia dun caribe fenomenal. Chámase Philip Douglas, pertence a unha coñecida estirpe aristocrática e non hai por onde collelo. A cousa menos mala que fixo na súa vida foi arrincarlle un dente dun moquetazo a un tío carnal, xa velliño. Polo demais, cometeu centos de falcatruadas, especialmente nos negocios. Quitoulle millóns de coroas a unhas cantas señoras amigas da súa nai co pretexto de gardarlles os cartos en Suíza. Naturalmente, o diñeiro esfumouse.
A base de facerlle a vida imposible ao tío do dente, acabou quedando co pazo e as terras da familia, onde montou unha granxa. Como empresario era capaz de armar un escándalo se alguén lle perdía unha corda, pero un día, dunha sentada, a petición dun estudante que traballaba na casa, mercou tractores por varios millóns.
Durante anos, falsificou firmas, estafou a varios bancos e chegou a manexar, con audacia e … Seguir leyendo
