Fixen ben onte en non dar o nome do artista que lle cortou a cabeza á serea de Copenhague en 1964. Eu non sabía que aínda hoxe, transcorridos máis de trinta anos, non se coñece a identidade do autor daquela acción. Non obstante, como contaba no meu artigo, en Dinamarca e Suecia, polo menos nos medios culturais, todo o mundo dicía o nome dun artista de certa sona, caracterizado polos seus xestos espectaculares. Este home, que non brillaba pola súa arte, conseguiu en cambio acadar a fama pola vía da extravagancia.
Xa dixen que coincidín con el nunha festa en Mølle, unha pequena aldea de pescadores situada á beira do Sund. Presentouse disfrazado de home de talento, cunha enorme gorra vasca na cabeza, prenda bastante rara naquel país, unha camisa florescente e uns pantalóns cheos de roña vella, pero moi ben planchados.
Teño a impresión de que un dos seus títulos de gloria, ademais daquela indumentaria perfectamente elixida, era o de ser o feroz autor da decapitación da serea que simboliza a capital de Dinamarca: un xesto radical para asombrar ao mundo. Non sabía eu entón que aquel título tiña carácter clandestino. Hai, polo tanto, dúas posibilidades. A primeira, que aquel señor non cometera o atentado; a segunda, que o cometera e se negase a asumilo. É dicir, ou mentirán ou covarde. Quizais algo moito máis sinxelo: trapalleiro.
Esta columna publicouse orixinalmente o 8 de xaneiro de 1998.