La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

Hai uns días estiven revolvendo nunha librería de vello en Santiago e atopei un par de libros: un de Pablo Neruda para una amiga miña e outro de León Felipe para min. Este último merqueino porque me recordou os meus anos de estudante, cando dispuña dun exemplar do mesmo título que máis tarde perdín. Era a Antología rota, na que viña un poema contra Franco, libro que entón circulaba de ocultis, aínda que non resultaba difícil conseguilo baixo corda na tenda de Eduardo, aquela librería situada nun portal da Rúa do Vilar onde tanto se fixo pola cultura e a nosa liberdade nos anos sesenta. Con frecuencia atopo xente que me recorda a homenaxe que lle debemos a aquel home, pero nunca dei con ninguén que decidise botala a andar.

No momento de mercar o libro non me decatei de que levaba unha dedicatoria manuscrita dunha antiga propietaria, un dato que abondaría para que a mercase, pois xa teño confesado aquí a debilidade que sinto por esta clase de libros. Descubrino minutos despois, no restaurante onde comía. Esa foi a razón de que logo o destinase, na miña biblioteca, a unha sección especial.

Hoxe volvino coller nas mans, quizais porque estes días outonizos ando coa nostalxia un pouco alterada. O caso foi que abrín pola folla onde figura a dedicatoria e non tiven máis remedio que sorrir. O libro foille ofrecido por unha muller que se chama Marga a un home chamado Emiliano, o 21 de xaneiro de 1983. Agora, ambos terán dezaseis anos máis ca entón. O que Marga escribiu foi: “Emilianito, Emilianito, aunque sólo se te conozca un poquito, se te quiere un montoncito”. Supoño que sería unha proba de amor. O que me sorprende é que un corazón namorado discorra tan pouco.

Esta columna publicouse orixinalmente o 11 de outubro de 1999.