Onte, na feira do libro de Bolonia, unha editora alemá estivo contándome catro novelas de autores do seu país durante preto dunha hora. Aínda que fixen o esforzo de escoitala, confeso que eu tiña a cabeza noutro sitio. Pola mañá, mentres almorzaba no hotel, lera no periódico unha noticia que levaba cravada no centro da memoria. En Vicenza, un cabaleiro que permanece no anonimato envioulle a unha rapaza mil rosas vermellas para confesarlle o seu amor. Mandoullas ademais á tenda que rexenta a nai da moza: unha inundación.
Polo que conta o diario, a muller que acaba de acender esta labarada de paixón cumpriu vinte anos, mide un metro e oitenta e ten uns fermosos ollos azuis e a melena loira. Na casa chámanlle “racha corazóns” porque non é a primeira vez que provoca un incendio semellante. Hai tempo, un admirador regaloulle unha Harley Davidson.
De momento, a rapaza está nerviosa, sobre todo porque o seu mozo, un dentista coñecido, tivo un ataque de ciumes. O nerviosismo levouna a dicirlles aos periódicos que odia ao romántico namorado, a quen trata desde hai anos. Non obstante, onte mesmo tomou a decisión de trasladarse ata aquí, a Bolonia, para meditar en compañía dunha amiga. Desde logo, se eu estiveseno corpo do dentista, botaríame a tremer. A non ser que invente algo capaz de competir co seu rival. Espero que non cometa a equivocación de pasar por unha xoiería.
Esta columna publicouse orixinalmente o 12 de abril de 1997.