La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

Onte, mentres paseaba pola rúa esperando a alguén, vin aparecer como un fantasma alegre a un individuo extrañamente vestido, montado sobre unha bicicleta vella e adornado de coloríns. A cousa empezaba no sombreiro, todo el rodeado por unha fita encarnada que remataba nun lazo aparatoso na parte de atrás. A chaqueta, arlequinada de rombos perfectamente debuxados, parecía un taboleiro informal de xadrez, da mesma maneira que os pantalóns, feitos de tiras verticais, recordaban a unha cebra en días de entroido.

Isto, polo que respecta ao personaxe, pois a bicicleta non quedaba atrás; tiña un parecido evidente dun cabalo medieval coidadosamente adornado para un torneo. Non sei ben en que consistía, pero levaba todo arredor unha especie de peto ríxido, elaborado quizais cun material plástico, pintado con círculos amarelos sobre fondo azul.

Sorprendeume a elegancia do home, moi digno no seu papel, andando amodiño, coa cabeza erguida e mirando cara adiante, alleo ás risas que espertaba na xente que o vía pasar. El tamén sorría, pero pareceume que o facía de orgullo e satisfacción, moi contento talvez de sentirse contemplado. Naturalmente, supuxen que se trataba dun tolo. Despois, cando pola noite me acordei del na casa, pensei que non era xusto ese reflexo automático da cabeza; tamén se podía ver como un señor alegre e divertido. Aínda que algo rariño, iso si.

Esta columna publicouse orixinalmente o 3 de setembro de 1994.