La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

A tradutora que estes días está poñendo os nosos textos en alemán empezou xa cos primeiros problemas: pequenas migallas nas que un non repara cando escribe, pero que hai que resolver para que o resultado poida ser completamente comprendido. Onte pasamos practicamente o día enteiro discutindo solucións. ¿Como se pode dicir, por exemplo, “sacaúntos” nun idioma que non ten unha palabra equivalente e nunha cultura na que non existe esa figura mítica, antes tan familiar para os nosos nenos?

Parece que a cousa quedará como Kinder Schreck, que en realidade, ao pé da letra, quere dicir “asusta nenos”, máis mitolóxico e polo tanto máis próximo ao orixinal en galego, pero o conto no que se emprega transcorre nun lugar onde hai negros e estes, loxicamente, non asustan aos rapaces.

Máis complicado aínda é o que sucede con “chichimeco”, que se podería traducir como mesquiño, pero que non recollería nin o carácter musical da palabra galega nin o sentido un tanto esperpéntico que esta ten no conxunto do parágrafo no que aparece. Ao final, a tradutora optou por Korinthenkacker, que é “cagapasas”, e que se emprega para designar unha persoa tacaña e algo miserable. Desde entón, aquí falamos de cagapasas como se esta palabra existise en galego desde sempre.

Esta columna publicouse orixinalmente o 31 de agosto de 1993.