La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

Había tempo que non vía unha cousa igual: un señor, nun restaurante, botando un discurso sobre o viño. Estaba nunha mesa próxima á miña, comendo con tres colegas, e aproveitou que a camareira o convidaba a probar o primeiro vaso para falar de anadas, colleitas, sabores, marcas, viñedos e outras erudicións ao respecto. No momento tirei unha conclusión lóxica: non lle gustaba o viño, por mais que el se confesaba un amante fiel aos rioxas e aos borgoñas, non aos burdeos. Non me estrañaría que fose bebedor de gasosa.

Esta teima da erudición vinícola tívoa nalgunha época da súa vida, Keith Murdoch, o fundador do famoso imperio periodístico que agora dirixe o seu fillo Rupert. Nunha ocasión quixo humillar a un escritor británico que non lle resultaba simpático, convidouno a cear na casa e fixo un alarde sobre o viño que acababan de beber.

Coa etiqueta da botella tapada, dixo que era un Château Pape Clément, grand cru, embotellado na propiedade. O escritor respondeulle que estaba equivocado: tratábase dun clarete sinxelo, sen marca especial, novo, delicioso. Murdoch pediu a botella e púxose branco: era certo. Por unha confusión boba, o mordomo tíñase confundido. Como resultado daquel engorro, sucederon dúas cousas: o magnate non volveu facer alardes sobre o viño e tampouco despediu ao seu empregado. Isto último, polo visto, causou sensación.

Esta columna publicouse orixinalmente o 18 de febreiro de 1998.