La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

De Polonia a Suecia, por mar, hai un paso. É a única distancia curta entre os dous países; no resto é como se estivesen en mundos diferentes. En termos de salarios, por exemplo, a separación pódese establecer simbolicamente entre as trescentas mil pesetas mensuais que gaña un torneiro sueco e as mil quinientas que obtén o polaco. A desproporción é tan grande que non parece natural, senón imposta, pois non pode haber entre homes e homes as mesmas diferenzas que hai entre elefantes e formigas.

Quero dicir que alguén é responsable de que os polacos vivan na miseria apenas a uns centos de quilómetros dos países onde mellor se vive neste mundo. Mesmo somos responsables aqueles que algún día falamos sen rubor das liberdades formais e outras estupideces.

O caso é que a policía sueca ten un problema cun polaco. Trátase dun individuo que descubriu que se vén a Suecia en coche, toma unhas cervexas e fai algunhas cousas raras conducindo, pode acabar no cárcere catro meses. Como os presos cobran aquí arredor de mil pesetas diarias, non fai falla saber moitas matemáticas para tirar consecuencias: cinco anos de salario no seu país. É a terceira vez que o collen. É dicir, que o previsor gañou para quince anos. Un pouco máis e xa se pode xubilar.

Esta columna publicouse orixinalmente o 14 de xullo de 1993.