Hai anos participei en Madrid nunha reunión dun xurado que tiña que outorgar un premio importante. Eramos uns quince membros e debiamos elixir entre unha lista de libros na que figuraban obras escritas en castelán, galego, catalán e vasco. Respecto desta última lingua, como non dispuñamos de traducións, todos pensamos que practicamente quedaba excluída, a non ser que un dos nativos que formaba parte do xurado nos convencese de que se trataba de algo importante e obrigar desa maneira o organismo convocante a encargar unha versión ao castelán para que a puidésemos ler antes de que se celebrase a última xuntanza, uns días máis tarde.
A sorpresa foi que, ao facer o escrutinio das papeletas, un dos libros vascos tivo dez votos. Todo o mundo puxo cara de sorpresa, houbo algunhas risiñas e todos quedamos convencidos de que na segunda votación non se repetiría aquel disparate. Porén, repetiuse. Uns por outros deberon pensar que a cousa caería soa, pero que un voto máis ou menos non tería importancia. Iso foi o que pasou.
Hai arredor de noventa anos, dous ilustres profesores da Universidade de Cambridge, Alfred North Whitehead e Bertrand Russell, publicaron unha obra de máis de dúas mil páxinas, os célebres Principia Mathematica, dos que se ten dito que só os entendían completamente os seus autores, o cal non é ningunha esaxeración. O propio Russell confesou que ese libro, segundo o que el sabía, non o leran máis de seis persoas. Pode ser. O que ocorre é queagora acaba de aparecer nunha lista das obras máis lidas no mundo no que vai de século. O curioso é que os mesmos membros do xurado que confeccionou a lista non se explica ben o que pasou.
Esta columna publicouse orixinalmente o 15 de xuño de 1999.