La Voz de Galicia
Recuperación diaria das columnas de Á Marxe, escritas por Carlos Casares en "La Voz de Galicia"
Seleccionar página

Acórdome moi ben do día que lle compraron uniformes aos gardas municipais da miña vila, alá polos anos cincuenta. Foi un domingo, despois da saída da misa das doce. A xente parábase a miralos, non só pola roupa nova, que incluía guantes brancos, ou luvas, se se quere dicir en galego correcto, senón tamén porque levaban pito e dirixían o tráfico con xestos recentemente aprendidos, algo ríxidos e teatrais, pero dunha profesionalidade reconfortante. Exactamente o contrario do que viña sucedendo desde había anos.

Polo que respecta á roupa, ata aquel domingo cada un andaba vestido como lle cadraba. O xefe, por exemplo, que se chamaba Calixto, levaba unha zamarra zarrapastrosa. En punto a traballo, pouca cousa: vixiar as bandas de rapaces para que non rachasen cristais ou coller os cans vagabundos de cando en vez.

O malo foi cando un dos gardas, atrevido e moderno, discorreu que había que regular o tráfico na curva do centro da vila. Ao principio, cando os coches eran poucos, os problemas non foron graves, pero conforme aumentaba o parque, o asunto empezou a complicarse. Así ata que un día ocasionou un triple choque. Daquela historia sempre me quedou a idea de que un non debe meterse onde non debe, o cal non é un principio especialmente sagaz, pero serve para entender por que no caos se notan tanto os incompetentes.

Esta columna publicouse orixinalmente o 22 de xaneiro de 1995 .